اگر واقعاً میانگین پنج نفری باشیم که بیشترین زمان را با آنها می گذرانیم، به این معنی است که نمی خواهیم با یک خودشیفته کار یا دوستی کنیم.
به گزارش تکناک، این رفتار منطقی است، اما چگونه می توانید تشخیص دهید که یک همکار یا دوست شما خود خودشیفته ، پر مدعا، مشتاق به عهده گرفتن مسئولیت و مایل به اعمال نفوذ در دیگران است؟
یک روش نسبتاً آسان وجود دارد. یک مطالعه منتشر شده در مجله Journal of Consumer Psychologyنشان می دهد که افراد خودشیفته تمایل به خرید اقلامی دارند که آنها را متمایز می کند. آنها انحصار و فردیت را ترجیح می دهند .این موارد شامل انتخاب نسخه محدود کالاها و محصولات بسیار قابل شخصی سازی است که فردیت فرد را برجسته می کند.
روش دیگر این است که رفتار فرد را در نظر بگیرید. همانطور که دکتر رونالد ریجو، استاد رهبری و روانشناسی سازمانی در کالج کلرمونت مک کنا، در روانشناسی امروز می نویسد: خودشیفته های بزرگ سبک پر زرق و برق و جسوری دارند و در روابط میان فردی غالب هستند. آنها به احتمال زیاد به موقعیت های رهبری دست می یابند، مغرور هستند، در تصمیم گیری بیش از حد اعتماد به نفس دارند و بعید است که از اشتباهات خود درس بگیرند.
روش دیگر این است که فقط از آنها بپرسید. همانطور که جسیکا استیلمن، همکار شرکت، می نویسد، فقط به آن شخص بگویید: آیا شما خودشیفته هستید؟
معلوم است که بسیاری از افراد آنقدر خودشیفته هستند که با افتخار به آن اعتراف می کنند. اما در مورد خودشیفته هایی که در مورد منافع شخصی خود چندان آشکار نیستند، چه می توان گفت؟
تشخیص یک خودشیفته پنهان
خودشیفتههای پنهان که به خودشیفتههای درونگرا نیز معروف هستند، در پنهان کردن مهارت بیشتری دارند
پرستون نی، نویسنده کتاب چگونه با خودشیفتگان با موفقیت مقابله کنیم، می نویسد: وجه مشترک هر دو گروه خودشیفتههای برونگرا و درونگرا، استفاده از لایه بیرونی برتر بودن برای پنهان کردن حس درونی آسیب پذیر آنها است.
در حالی که خودشیفته برونگرا از بسیاری جهات مستقیم می گوید: من از تو بهترم، خودشیفته درونگرا به طور غیر مستقیم به آن اشاره می کند.
نی می گوید چگونه می توانید یک خودشیفته پنهان را تشخیص دهید؟ در اینجا چند نشانه وجود دارد:
- تا اندازه ای مغرور و داشتن حس برتری. عدم ارتباط چشمی نگاه های تحقیرآمیز. چشم غره رفتن. حرکات طردکننده. آه کشیدن. عوض کردن بحث. بی توجهی کلی
- خود شیفته بودن. فکر کنید “تلفن من بسیار جالب تر از شما است.”
- عدم همدلی. “جو واقعاً بیمار است؟ بیماری او زحمت زیادی برای من ایجاد می کند.”
- منفعل – پرخاشگر. شکایت های کنایه آمیز، برگزاری جلسه غیررسمی بعد از جلسه اصلی برای تضعیف تصمیمات گروهی. شایعه پراکنی
- سوء تفاهم های مداوم. مردم فقط من را درک نمی کنند. مردم همیشه چیزهایی را که من می گویم اشتباه می گیرند. ایده من را همه دزدیدند.
مقابله با یک خودشیفته پنهان
عدم استخدام یک خودشیفته پنهان یک چیز است. اما اگر قرار است با یکی از آنها کار کنید چه؟
دکتر استفانی سرکیس، که برای روانشناسی امروز می نویسد، چند پیشنهاد ارائه می دهد.
- مستندات کاغذی و ایمیل های خود را نگه دارید
خودشیفته ها مشتاق به گرفتن اعتبار برای کارهای دیگران هستند. ثبت ایمیل ها، دست نوشته ها و سایر اشکال مستندسازی، تشخیص اینکه چه کسی چه زمانی چه چیزی را گفته است آسانتر میکند.
- از درگیری اجتناب کنید.
خودشیفته ها در یافتن نقاط ضعف برای بهره برداری مهارت دارند. حرفهای نیشدار، تعارفات پشت سر هم و سوالات را به عنوان یک بازی ببینید که از انجام آن قرار است امتناع ورزید.
- حرفه ای بمانید
همکار خود شیفته شما از شنیدن شایعات در مورد خود خوشحال میشود و دوست دارد نظرات شما را در مورد خود با دیگران به اشتراک بگذارد.
ستایش آمیز رفتار کنید درست مانند قلدرها که تمایل به ایجاد ناامنی دارند، خودشیفتگی نیز معمولاً از ناامنی ناشی می شود. توهین به شما باعث می شود احساس بهتری نسبت به خودشان داشته باشند.بنابراین همدل باشید چیزی که بعید به نظر می رسد خودشیفته ها اینطور باشند، و اینگونه عمل کنند. همچنین مهربان باشید. تعارف داشته باشید و ستایش کنید. تحقیقات نشان می دهد که عزت نفس و هوش هیجانی همبستگی دارند. هر چه خودشیفته ها نسبت به خود احساس بهتری داشته باشند، احتمال بیشتری دارد که خود را به جای دیگران بگذارند و در نظر بگیرند که چگونه اعمالشان بر دیگران تأثیر می گذارد.
آیا این رویکرد مفید خواهد بود؟ شاید ریآآری، شاید خیر. در هر دو حالت موقعیت برتر را دارید و کاری خوب برای شخصی دیگر انجام دادید. زیرا هیچ کس هرگز به اندازه کافی ستایش دریافت نمی کند.
