شرکت بوئینگ ایده ای برای ساخت یک هواپیمای باری تاکتیکی و رادارگریز با بدنه بال ترکیبی یا BWB ارائه داده است.
به گزارش تکناک،این اقدام تقریباً دو هفته پس از آن صورت می‌گیرد که فرانک کندال، وزیر نیروی هوایی ایالات متحده، گفت که داشتن تعداد بیشتری از هواپیماها و تانکرهای سوخت‌رسان هوایی که می‌توانند در نبرد سالم بمانند، در درگیری‌های سطح بالا در آینده علیه دشمنان نزدیک، به‌ویژه چین، مهم خواهد بود.
این شرکت تا این لحظه به صورت داخلی این پروژه را تامین مالی کرده است.
بوئینگ بر اساس بیانیه‌ای به The War Zone گفت: ما فکر می‌کردیم زمان خوبی است که علاوه بر اطلاعاتی که قبلا ارائه کردیم، ویژگی‌های اصلی مفهوم بدنه بال ترکیبی (BWB) خود را به اشتراک بگذاریم. آنها ادامه دادند: ما در حال ادامه فعالیت‌های تحقیقاتی مفهومی BWB با مشتریان دولتی برای ارائه پیشرفته ترین طراحی هواپیماهای حمل‌ونقل نظامی هستیم.
هواپیمای BWB نوعی طراحی هواپیما است که به جای بدنه استوانه ای سنتی با بال های جداگانه دارای بال و بدنه ترکیبی است. بال ها کاملا به بدنه هواپیما چسبیده اند. این باعث می شود شکل هواپیما آیرودینامیک تر شود و در مصرف سوخت صرفه جویی شود.
برخی از نمونه های قابل توجه هواپیماهای طراحی شده توسط BWB عبارت هستند از: بمب افکن های رادارگریز B-2 و B-21، هواپیمای تحقیقاتی X-48B ناسا، هواپیمای تحقیقاتی X-48C بوئینگ، ایرباس MAVERIC، هواپیمای بدون سرنشین MAGMA شرکت BAE Systems و هواپیمای جنگی بدون سرنشینX-47B Northrop Grumman (UCAV).
اگرچه طرح‌های BWB اغلب بسیار مخفی هستند، مانند بمب‌افکن‌های رادارگریز B-2 و B-21، و اغلب دارای شکل‌هایی هستند که شبیه بال‌های پرنده به نظر می‌رسند، با این وجود این همیشه یک طراحی کم مشاهده نیست. بازده آیرودینامیکی بهتر یکی از بارزترین مزایای پیکربندی BWB است.
این طراحی می تواند منجر به مصرف سوخت بهتر و برد طولانی تر شود. همچنین، حجم بالای فضای داخلی می تواند سودمند باشد.
طراحی جدید بسیار متفاوت از پیشنهادات قبلی بوئینگ است
نماینده بوئینگ در رویداد AIAA SciTech گفت که ایده تازه اعلام شده هواپیمای باری کاملا متفاوت از پروژه های قبلی BWB این شرکت است. این طراحی دارای دو موتور جت کاملاً داخلی و ویژگی‌های طراحی رادارگریز، مانند بدنه با حداقل لبه‌ها و دماغه ای که بیشتر شبیه منقار است، می باشد.
ایده‌های قبلی بوئینگ BWB، مانند سری X-48، بدنه و دماغه‌هایی پهن‌تر و گردتر داشتند و موتورها در غلاف‌هایی در بالای مرکز بدنه عقب قرار داشتند.
به گفته یکی از مقامات بوئینگ، طراحی جدید هواپیمای BWB تا حدی از مجرای مارپیچ در ورودی های موتور خود استفاده می کند. این امر به پنهان کردن پره‌های فن توربین که منعکس‌کننده رادار هستند کمک می‌کند و سطح مقطع رادار را از مهمترین زاویه مستقیم کاهش میدهد.
به نظر می رسد با سخت کردن دید مستقیم اگزوز از بیشتر زوایا، به خصوص از پایین، اگزوز و دم این هواپیما طوری طراحی شده اند که نشانه فروسرخ هواپیما را کاهش دهد. این یک روش نسبتاً متداول برای ساخت هواپیماهایی با قابلیت رادارگریزی است. قدمت این روش به روزهای اولیه مخفی کاری برمی گردد و همچنین اثر رادار را در برخی از قطعات کاهش می دهد.
این مدل همچنین دارای طراحی هیجان‌انگیز شیشه‌ای کابین خلبان با بخش‌های متعدد و یک پانل بزرگ درست بالای بدنه است. یکی از نمایندگان بوئینگ در رویداد AIAA SciTech گفت که حداقل در حال حاضر، چیدمان پنجره‌ها فقط طی آزمایشات به دست آمده و معنای خاص دیگری ندارد.
علاوه بر طراحی رادار گریز بوئینگ امیدوار است از افزایش بازدهی کلی طرح BWB بهره مند شود. اطلاعات داده شده به The War Zone نشان می دهد که این ایده طراحی می تواند حدود 30 درصد سوخت کمتری نسبت به یک هواپیمای باری سنتی با ظرفیت بار یکسان مصرف کند.
در حال حاضر، طراحی هنوز در فاز مفهومی است و تکمیل پروژه نیاز به زمان و توجه بیشتری دارد.
