نقش شگفت‌انگیز رژیم کتوژنیک در جلوگیری از صرع

محققان کشف کردند که تغییرات ناشی از رژیم کتوژنیک در ترکیب میکروبی روده ممکن است برای بیماران صرعی مفید باشد

یک مطالعه جدید نشان داده است که چگونه رژیم کتوژنیک باعث ایجاد تغییراتی در میکروبیوم روده می شود تا بتواند از کودکان صرعی مقاوم به درمان در برابر تشنج محافظت کند. این کشف می تواند به توسعه روش‌های درمانی جدید منجر شود.

به گزارش تکناک، شواهد نشان می دهد که رژیم کتوژنیک کم کربوهیدرات و پرچرب (کتو) می تواند به کاهش وزن و از دست دادن بافت چربی، کاهش کلسترول بد و بهبود حساسیت به انسولین کمک کند. اما به‌تازگی مشخص شده است که این رژیم، درمانی موثر برای کودکان صرعی که تشنج آنها با داروهای خط اول کنترل نمی شود و وضعیتی به نام صرع مقاوم دارند نیز هست.

در یک مطالعه جدید، محققان بررسی کردند که رژیم کتوژنیک چگونه میکروبیوم روده و عملکرد آن را تغییر می دهد و چگونه این تغییرات مولکولی ممکن است در برابر تشنج محافظت به عمل آورند.

گرگوری لوم، سرپرست و نویسنده مسئول این مطالعه گفت: محدود کردن عملکرد میکروب‌هایی که برای محافظت در برابر صرع مفید هستند، می‌تواند به طور موثر به راه‌های جدیدی برای افزایش کارایی رژیم کتوژنیک یا تقلید اثرات مفید آن منجر شود.

تحقیقات در مورد ارتباط بین سلامت میکروبیوم روده و سلامت مغز اخیراً زیادتر شده است. مطالعه حاضر تحقیقات قبلی را گسترش می‌دهد که نشان می‌دهد در یک موش که برای تقلید صرع پرورش داده شده بود، موش‌هایی که از رژیم کتوژنیک تغذیه می‌شدند، نسبت به موش‌هایی که با رژیم غذایی استاندارد تغذیه می‌شدند، تشنج‌های کمتری داشتند. اکنون محققان به بررسی چگونگی تغییر عملکرد میکروبیوم روده در کودکان مبتلا به صرع مقاوم با توجه به رژیم غذایی آنها پرداختند.

آنها نمونه مدفوع 10 بیمار مبتلا به صرع کودک را قبل از شروع رژیم کتوژنیک و یک ماه پس از شروع آنها جمع آوری کردند و نمونه ها را به موش پیوند زدند. سپس محققان سعی کردند با استفاده از یک محرک با فرکانس پایین (6 هرتز) و طولانی مدت (سه ثانیه) که از طریق الکترودهای قرنیه (مدل تشنج روانی حرکتی) ارسال می شد، تشنج را در موش ها ایجاد کنند.

آنها کشف کردند که موش هایی که پیوند مدفوع را از بیماران تحت رژیم کتوژنیک دریافت کرده بودند، نسبت به موش هایی که قبل از پیوند را از بیمارانی که تحت رژیم کتوژنیک نبودند، دریافت کرده بودند، در برابر تشنج مقاوم تر بودند. به طور متوسط، نمونه های پس از کتوژنیک آستانه تشنج را 22.4 درصد در مقایسه با گروه تحت کنترل افزایش دادند.

نکته مهم این است که این مطالعه همچنین نشان داد که در بیماران، رژیم کتوژنیک عملکردهای کلیدی میکروبیوم روده مرتبط با اکسیداسیون اسیدهای چرب و متابولیسم اسیدهای آمینه را تغییر می‌دهد. نمایش بالای ژن‌های مرتبط با این فرآیندها نشان می‌دهد که رژیم کتوژنیک به میکروبیوم روده شکل می‌دهد تا میکروبیوتا را غنی کند که چربی را هضم می‌کند و کربوهیدرات‌ها را تحت شرایط غنی از چربی و کربوهیدرات محدود می‌سازد. این ویژگی‌ها زمانی که نمونه‌های کودکان به موش‌ها منتقل شدند، حفظ شدند.

محققان با انجام پروفیل ترانسکریپتومیک بافت های مغز از موش های دریافت کننده، تغییراتی را در فعالیت ژن مغز آنها مشاهده کردند. آنها با تمرکز بر هیپوکامپ و قشر فرونتال بر اساس ارتباط آنها با صرع انسانی، ژن‌های فعال شده متفاوت مربوط به پردازش  RNA، پاسخ استرس سلولی، رشد نورون‌ها و فعالیت سیناپسی و انتقال سیگنال را یافتند.

تحقیقات بیشتری برای بررسی مکانیسم هایی لازم است که توسط آن میکروبیوم مرتبط با رژیم کتوژنیک در سراسر محور روده-مغز سیگنال می دهد تا خطر تشنج را اصلاح کند و مداخلات مبتنی بر میکروبیوم را شناسایی کند که می تواند اثربخشی درمان رژیم کتوژنیک را افزایش دهد.

این مطالعه در مجله Cell Reports منتشر شد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اخبار جدید تک‌ناک را از دست ندهید.