اخیرا در تحقیقی جدید مشخص شد که حیوانات خانگی مانند سگ ها و گربه ها همان باکتریهای مقاوم به آنتیبیوتیک را دارند که صاحبانشان دارند و مستعد پخش میکروبهای کشنده هستند.
به گزارش تکناک، تحقیقات جدیدی که در کنگره جهانی ESCMID در بارسلونا اسپانیا ارائه شده نشان میدهد که سگها و گربههای خانگی بهطور قابل توجهی در گسترش باکتریهای مقاوم به آنتی بیوتیک نقش دارند.
این مطالعه شواهدی مبنی بر انتقال باکتریهای مقاوم به چند دارو بین گربهها و سگهای بیمار و صاحبان سالم آنها در پرتغال و بریتانیا پیدا کرده است که این نگرانی را ایجاد میکند که این حیوانات خانگی میتوانند به عنوان مخزن مقاومت آنتیبیوتیکی عمل کنند و بنابراین به گسترش مقاومت در برابر داروهای حیاتی کمک کنند.
در حال حاضر مقاومت آنتی بیوتیکی در سرتاسر جهان به سطوح خطرناکی رسیده است. عفونتهای مقاوم به دارو سالانه جان بیش از 1.2 میلیون نفر را در سراسر جهان میگیرند و پیشبینی میشود این رقم تا سال 2050 به 10 میلیون نفر افزایش یابد. سازمان جهانی بهداشت مقاومت آنتیبیوتیکی را به عنوان یکی از بزرگترین تهدیدات بهداشت عمومی بشریت طبقهبندی میکند.
فهرست مطالب
جزئیات و یافتههای مطالعه
جولیانا منز، محقق ارشد این مطالعه میگوید: تحقیقات اخیر نشان میدهد که انتقال باکتریهای دارای مقاومت ضد میکروبی یا AMR بین انسان و حیوانات، از جمله حیوانات خانگی، در حفظ سطح مقاومت بسیار مهم است و این باور سنتی را که انسان حامل اصلی باکتری AMR در جامعه است، زیر سوال میبرد.
درک و رسیدگی به انتقال باکتری AMR از حیوانات خانگی به انسان برای مبارزه موثر با مقاومت ضد میکروبی در جمعیت بین انسان و حیوان امری ضروری است.
منز و همکارانش نمونههای مدفوع و ادرار و همچنین نمونههای پوست سگها و گربهها و صاحبانشان را برای بررسی انتروباکترالها (خانواده بزرگی از باکتریها شامل E. coli و کلبسیلا پنومونیه) که به آنتیبیوتیکهای رایج مقاوم هستند، آزمایش کردند.
آنها بر روی باکتریهای مقاوم به سفالوسپورینهای نسل سوم (که برای درمان طیف وسیعی از بیماریها از جمله مننژیت، ذاتالریه و سپسیس استفاده میشوند، در میان مهمترین آنتیبیوتیکها برای پزشکی انسانی توسط سازمان جهانی بهداشت طبقهبندی میشوند) و کارباپنمها که آخرین خط دفاعی زمانی که سایر آنتیبیوتیک ها شکست خورده باشند، هستند، تمرکز کردند. مطالعه شامل 5 گربه، 38 سگ و 78 انسان از 43 خانواده در پرتغال و 22 سگ و 56 انسان از 22 خانواده در بریتانیا بود.
همه انسانها سالم بودند. همه حیوانات خانگی دارای عفونت پوست و بافت نرم (SSTI) یا عفونت دستگاه ادراری (UTI) بودند.
شواهد انتقال بین حیوانات خانگی و انسان
در پرتغال، یک سگ (1/43 حیوان خانگی، 2.3٪) توسط باکتری سویه اشرشیاکلی مقاوم به چند داروی OXA-181 کلنیزه شد. OXA-181 آنزیمی است که در برابر کارباپنمها مقاومت میکند.
3 گربه و 21 سگ (24/43 حیوان خانگی، 55.8٪) و 28 صاحب (28/78 صاحب، 35.9٪) انتروباکترالهای تولید کننده ESBL/Amp-C را در خود جای دادند. اینها به سفالوسپورینهای نسل سوم مقاوم هستند.
در پنج خانوار، یک خانه با گربه و چهار خانه با سگ، هر دو حیوان خانگی و صاحب، حامل باکتریهای تولید کننده ESBL/AmpC بودند. تجزیه و تحلیل ژنتیکی نشان داد که سویهها یکسان هستند که همین امر نشان میدهد که باکتری بین حیوان خانگی و صاحب آن منتقل شده است. در یکی از این پنج خانوار، یک سگ و صاحب آن نیز دارای سویه مشابهی از کلبسیلا پنومونیه مقاوم به آنتیبیوتیک بودند.
در انگلستان، یک سگ (1/22 حیوان خانگی، 14.3٪) توسط دو سویه باکتری E. Coli مقاوم به چند دارو که NDM-5 بتالاکتاماز تولید میکند، کلنیزه شد. این E. Coli به سفالوسپورینهای نسل سوم، کارباپنمها و چندین خانواده دیگر از آنتیبیوتیک ها مقاوم بود. انتروباکترالهای تولید کننده ESBL/AmpC از هشت سگ (8/22 حیوان خانگی، 36.4٪) و سه صاحب (3/24 صاحب، 12.5٪) جدا شدند.
در دو خانواده، سگ و صاحب هر دو حامل همان باکتریهای تولید کننده ESBL/AmpC بودند. اثبات جهت انتقال ممکن نبود اما در سه خانه در پرتغال، زمان آزمایشهای مثبت برای باکتریهای مولد ESBL/AmpC قویاً نشان میدهد که حداقل در این موارد، باکتریها از حیوان خانگی (دو سگ و یک گربه) به انسان منتقل شده است.
توصیهها و نتیجهگیری
منز میگوید: یافتههای ما بر اهمیت گنجاندن خانوادههای دارای حیوان خانگی در برنامههای ملی که میزان مقاومت آنتیبیوتیکی را پایش میکنند، تأکید میکند. یادگیری بیشتر در مورد مقاومت در حیوانات خانگی به توسعه مداخلات آگاهانه و هدفمند برای محافظت از سلامت حیوانات و انسان کمک میکند.
باکتریها میتوانند از طریق نوازش، لمس کردن، یا بوسیدن و از طریق دست زدن به مدفوع بین حیوانات خانگی و انسان منتقل شوند. برای جلوگیری از انتقال، محققان به صاحبان حیوانات خانگی توصیه میکنند که بهداشت را رعایت کنند، از جمله شستن دستهای خود پس از نوازش سگ یا گربه و پس از دست زدن به فضولات آنها.
منز میافزاید: زمانی که حیوان خانگی شما خوب نیست، آنها را در یک اتاق قرار دهید تا از گسترش باکتریها در خانه جلوگیری کنید و اتاقهای دیگر را کاملاً تمیز کنید.
عفونت همه سگها و گربهها با موفقیت درمان شد. صاحبان آن عفونت نداشتند و بنابراین نیازی به درمان نداشتند.