به عقیده محققان دریافت ویتامین D کافی از طریق رژیم غذایی یا مکمل ها ممکن است در درمان پسوریازیس که یک بیماری خود ایمنی است مفید باشد.
به گزارش تکناک، این ادعا برگرفته از مطالعه جدیدی است که روز سه شنبه در مجله NUTRITION 2023 در نشست سالانه انجمن آمریکایی تغذیه ارائه شد. اگرچه این یافته ها مقدماتی هستند و هنوز در یک مجله معتبر منتشر نشده اند، اما کارشناسان می گویند که افزایش مصرف ویتامین D می تواند راهی کم خطر برای کاهش شدت پسوریازیس باشد.
راشل لیم، نویسنده این مقاله گفت: نقش مکمل‌های خوراکی ویتامین D به عنوان یک گزینه درمانی بحث‌برانگیز است. مطالعه ما نشان می دهد که پیروی از یک رژیم غذایی غنی از ویتامین D یا شروع مصرف مکمل های خوراکی ویتامین D ممکن است فوایدی برای بیماران پسوریازیس داشته باشد، اما تحقیقات بیشتر در این مورد مطمئناً ضروری است.
بیشتر بخوانید:
- بیماری پسوریازیس چیست و چگونه بروز می‌کند؟
- بهترین و بدترین غذاها برای التهاب مفصلی پسوریازیس
- روغن سویا؛ قاتل پنهان روده
- 5 ماده غذایی با بیشترین میزان پری بیوتیک
- 6 غذای سرشار از روی
- 5 علت شایع بیماری های کلیوی
- همه آنچه باید درباره روغن رزماری بدانید
پسوریازیس یک بیماری مزمن است که تقریباً 8 میلیون نفر در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد. در این بیماری، سیستم ایمنی بدن فرد بیش از حد فعال می شود و باعث می شود سلول های پوست سریعتر از حد طبیعی تکثیر شوند.
این مسئله منجر به ایجاد تکه‌هایی از پوست می‌شود که ضخیم، پوسته‌دار و ملتهب هستند. پسوریازس معمولاً روی پوست سر، آرنج‌ها یا زانوها به دلیل افزایش اصطکاک در آن نواحی ایجاد می شودوهنوز مشخص نیست که چه چیزی باعث بیماری پسوریازیس می شود. کارشناسان هنوز بسیاری از عوامل خطرناک قابل تعدیل برای پسوریازیس شدید را شناسایی نکرده اند.
چگونه میزان ویتامین D ممکن است بر شدت پسوریازیس تأثیر بگذارد
پیش از این تحقیقات در مورد ارتباط بین میزان ویتامین D و شدت پسوریازیس محدود بود.
در تحقیقات متعددی نشان داده شده است که شواهدی برای این ارتباط وجود دارد.
تیم دکتر لیم بر داده‌های حاصل از مطالعه ملی سلامت و تغذیه (NHANES) که برنامه‌ای است که توسط مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) اجرا می‌شود و از دهه 1960 اطلاعات جمع‌آوری می‌کند، تکیه کردند.
آنها 491 شرکت کننده NHANES را شناسایی کردند که از سال 2003 تا 2006 یا از 2011 تا 2014 به پسوریازیس مبتلا بودند. آنها میزان ویتامین D آنها و همچنین اینکه چه مقدار از سطح بدن آنها تحت تأثیر پسوریازیس قرار گرفته است را تجزیه و تحلیل کردند.
با در نظر گرفتن عواملی مانند سن، شاخص توده بدن، نژاد، جنسیت و وضعیت سیگار کشیدن، تیم تحقیقاتی دکتر لیم مشخص کرد که میزان پایین ویتامین D و کمبود ویتامین D به طور قابل توجهی با شدت بیشتر پسوریازیس مرتبط است. آنها همچنین متوجه شدند که بیمارانی که دارای بالاترین میزان ویتامین D بودند، سطح بدن آنها کمتر تحت تأثیر پسوریازیس بود.
لیم توضیح داد: ما متوجه شدیم که میزان پایین‌تر ویتامین D در خون با پسوریازیس شدیدتر به شکلی وابسته به دوز مرتبط است.
اگرچه تحقیقات در مورد ارتباط بین ویتامین D و پسوریازیس هنوز در مراحل ابتدایی است، اما لیم گفت که متخصصان در مورد اینکه چرا این دو ممکن است به هم مرتبط باشند، نظریه ای دارند که این نظریه ادعا می کند که قبلاً ویتامین D به عنوان یک درمان برای پسوریازیس استفاده می شده است.
آنالوگ های ویتامین D که به عنوان ویتامین D مصنوعی نیز شناخته می شوند، در حال حاضر برای درمان پسوریازیس در برخی موارد استفاده می شوند. آنالوگ های ویتامین D برای پسوریازیس به شکل موضعی هستند.
لیم گفت که این آنالوگ های ویتامین D به گیرنده های ویتامین D روی کراتینوسیت ها که سلول های پوست هستند، متصل می شوند تا از رشد آن ها جلوگیری یا میزان آنها را کاهش دهند. از آنجایی که این شکل مصنوعی ویتامین D به عنوان درمانی برای پسوریازیس استفاده می شود، دانشمندان حدس می زنند که ویتامین D رژیم غذایی نیز ممکن است تأثیر داشته باشد.
لیم در بیانیه‌ای گفت: کرم‌های ویتامین D مصنوعی موضعی به‌عنوان درمان‌های جدید برای پسوریازیس در حال ظهور هستند، اما معمولاً نیاز به تجویز پزشک دارند. نتایج تحقیقات ما نشان می دهد که رژیم غذایی غنی از ویتامین D یا مکمل خوراکی ویتامین D نیز ممکن است برای بیماران مبتلا به پسوریازیس فوایدی داشته باشد.
آیا بیماران پسوریازیس باید مصرف مکمل های ویتامین D را شروع کنند؟
کارشناسان هشدار می دهند که این تحقیق هنوز برای شروع مصرف مکمل های ویتامین D کافی نیست.
اگرچه سمیت ویتامین D نادر است، اما ممکن است رخ دهد. ویتامین D بیش از حد در بدن می تواند منجر به هایپرکلسمی یا تجمع کلسیم در خون شود و باعث تهوع و استفراغ، ضعف و تکرر ادرار شود.
چگونه ویتامین D بیشتری دریافت کنیم؟
اگرچه تحقیقات جدید بر روی افراد مبتلا به پسوریازیس متمرکز شده است، اما شایان ذکر است که بسیاری از افراد ویتامین D کافی دریافت نمی کنند.
کمبود ویتامین D به طور کلی مشکلی است که در همه جا وجود دارد. حدود 1 نفر از هر 4 نفر در ایالات متحده دارای کمبود ویتامین D هستند که برای سلامت استخوان و کلی بدن بسیار کم یا ناکافی است.
اگرچه مکمل های ویتامین D در دسترس هستند، اما بیشتر مواد مغذی شما باید از رژیم غذایی تامین شود. غذاهایی که به طور طبیعی غنی از ویتامین D هستند عبارتند از:
- ماهی های چرب (قزل آلا، سالمون، تن، ماهی خال مخالی)
- تخم مرغ (شامل زرده)
- جگر گاو
- پنیر
- قارچ
- جایگزین های شیر گیاهی (سویا، بادام یا جو دوسر)
- غلات آماده برای صبحانه
- آب پرتقال
- ماست
- مارگارین
اگرچه قبل از اینکه پزشکان بتوانند اظهارات جامعی در مورد نقش ویتامین D در درمان پسوریازیس بیان کنند، به تحقیقات بیشتری نیاز است، اما اگر شما هم در مدیریت علائم پسوریازیس خود مشکل دارید، بهتر است درمورد مصرف آن با پزشک خود مشورت کنید.
