مغز انسان بخاطر فیزیولوژی و بیولوژی خاص خود یکی از ارگان های کاملا مرموز بدن ما انسان ها محسوب می شود.
به گزارش تکناک، مغز ما مثل یک کیک نرم اما در عین حال مثل سنگ سفت و سخت نیز هست و به لطف یک مطالعه جدید برای بررسی سختی مغز انسان در دانشگاه کاردیف،ما متوجه شدیم که مغز ده برابر راحت تر از یونولیت خرد می شود.
فوم پلی استایرن یا یونولیت یکی از محصولات صنایع پتروشیمی می‌باشد. شکل این فوم به صورت بلورهای ریز است که با قرار گرفتن در مجاورت فشار و بخار منبسط می‌شود.
فوم پلی استایرن به دلیل دارا بودن ساختار سلولی بسته در برابر آب مقاومت بسیار مناسبی دارد که همین امر سبب می‌شود تا باکتری‌ها در آن رشد نکنند.
نیکلاس بنیون و گروهش در مصاحبه ای که در شماره 197 مجله Royal Society Interface منتشر شد، روشی را برای درک بهتر خصوصیات فیزیکی مغز از جمله سختی مغز افراد زنده را در این مطالعه توسعه دادند.
همانطور که در ابتدا توسط New Scientist گزارش شد،این تیم تحقیقاتی با ترکیب یک الگوریتم یادگیری ماشینی با اسکن MRI از بیمارانی که روی صورت دراز کشیده بودند و سپس رو به بالا چرخیدند،سختی مواد مختلف مغز و بافت‌هایی را که آن را به جمجمه متصل می‌کردند را تعیین کردند.
آنها توانایی مغز را برای فروپاشی تحت فشار، نحوه واکنش آن به تحت فشار قرار گرفتن در جهت جانبی و میزان جهش بافت های همبند را اندازه گیری کردند.
بنیون می گوید: یک مغز بدون حفاظ را تصور کنید، سختی مغز به طرز باورنکردنی کم است و به راحتی از هم می پاشد و واقعاً احتمالاً مغز بسیار نرم تر از آن چیزی است که اکثر مردم تصور می کنند.
علاوه بر نرم‌تر بودن از یونولیت، بنیون و تیمش همچنین متوجه شدند که مغز در برابر فشار جانبی 1000 برابر کمتر از لاستیک انعطاف‌پذیری دارد و مثل یک صفحه ژلاتین انعطاف‌پذیر می شود.
این مطالعه بر روی 11 نفر انجام شد
مطالعه MRI در مرکز تحقیقات تصویربرداری مغز دانشگاه کاردیف بر روی 11 نفر (هفت مرد، چهار زن) در سنین بین 22 تا 30 سال انجام شد. برای اطمینان از آرامش کامل مغز پس از 20 دقیقه که صورت رو به پایین بود،تنها یک عکس رو به شکم گرفته شد. سپس،پس از برگشتن به وضعیت معمولی درازکش،شرکت کننده ها دوباره اسکن شدند.
برای اندازه‌گیری جابه‌جایی در سرتاسر مغز،تصاویر درازکش و به پشت خوابیده برای اولین بار با استفاده از ثبت آفین جمجمه به تنهایی در یک راستا قرار گرفتند.سپس با ثبت تغییر شکل از تصاویر مستعد به خوابیده، یک میدان جابجایی برداری بر روی حجم کامل در فضای سوژه بصورت جداگانه ایجاد شد.
با کمک اسکن‌های MRI قبل از عمل، تیم تحقیقاتی می‌خواهد از مدل های خود برای پیش‌بینی تغییرات مغزی که در طول جراحی برای هر بیمار منحصر به فرد رخ می‌دهد، استفاده کند.این موضوع ممکن است با از بین بردن نیاز به کاشت مکرر ابزارها در مغز تا زمانی که مکان مناسب را پیدا کنند،منجر به عملیاتی با تهاجم کمتر شود.
