گروهی از دانشمندان دانشگاه میامی یک کشف محیطزیستی نگرانکننده انجام دادهاند.آنها می گویند با آزاد شدن بیشتر دیاکسید کربن در جو به دلیل گرمایش جهان، این گاز گلخانهای قدرت بیشتری پیدا می کند.
به گزارش تکناک، برایان سودن، نویسنده ارشد این مطالعه، استاد علوم جوی در مدرسه روزنستیل، گفت: یافتههای ما به این معناست که همانطور که آبوهوا به افزایش دیاکسید کربن پاسخ میدهد، دیاکسید کربن خود به گاز گلخانهای قدرتمندتری تبدیل میشود
این تاییدیه ای بر این است که انتشار کربن باید زودتر مهار شود تا از شدیدترین اثرات تغییرات آب و هوایی جلوگیری شود.
برای رسیدن به این نتیجه نگرانکننده، محققان از مدلهای آب و هوایی پیشرفته و تکنیکهای دیگر برای تجزیه و تحلیل تأثیر افزایش سطح CO2 بر استراتوسفر استفاده کردند. آنها توانستند برون یابی کنند که با سرد شدن استراتوسفر به دلیل تغییرات آب و هوایی، افزایش پی در پی در سطح دی اکسید کربن نسبت به افزایش های قبلی ،اثر جذب گرمای بیشتری دارد و تاثیر گاز گلخانه ای را در گرم شدن سیاره بیشتر می کند.
این نتیجه به شدت بر نیروی تابشی تأثیر میگذارد، نیروی تابشی مفهومی است که در علم آب و هوا برای تعیین کمیت تغییرات در تعادل انرژی در جو زمین به دلیل عوامل خاصی که بر انرژی سیاره تأثیر می گذارد، استفاده می شود.
رایان کرامر، دانشمند علوم فیزیکی در آزمایشگاه دینامیک سیالات ژئوفیزیکی اداره ملی اقیانوسی و جوی (NOAA) گفت: این یافته جدید نشان می دهد که نیروی تابشی ثابت نیست و با واکنش آب و هوا به افزایش دی اکسید کربن تغییر می کند.
این کار با استفاده از شبیهسازیهای مدل آب و هوایی ارائهشده توسط پروژههای مقایسهای مدل جفت شده و همچنین محاسبات شار تابشی «آفلاین» و مدلهای تحلیلی انجام شد.
معنی داده های جدید
همه اینها به این معنی است که ما می توانیم انتظار داشته باشیم که افزایش دی اکسید کربن در آینده نسبت به افزایش مشابهی که در گذشته گزارش شده است، تأثیر گرمایش بیشتری بر آب و هوا داشته باشد. از آنجایی که عامل اصلی افزایش دی اکسید کربن در جو، سوزاندن سوخت های فسیلی مانند زغال سنگ، نفت و گاز طبیعی برای تامین انرژی در نیروگاه ها، تاسیسات صنعتی، حمل و نقل و فعالیت های مسکونی است، مهم است که این فعالیت ها را تحت کنترل داشته باشیم.
در حال حاضر، تلاشها و موافقتنامههای بینالمللی، مانند توافقنامه پاریس، در سرتاسر جهان برای محدود کردن افزایش دمای جهانی از طریق کاهش انتشار گازهای گلخانهای، از جمله انتشار دیاکسید کربن، اجرا شده است. برخی از استراتژیهای این برنامه شامل انتقال به منابع انرژی تجدیدپذیر، بهبود بهرهوری انرژی و اجرای سیاستهای حفاظت و احیای جنگلها است.
اما آیا این کافی است؟ تحقیقات جدید این واقعیت را نشان میدهد که تأثیر دی اکسید کربن بر روی سیاره ممکن است آشکار باشد، که نشان دهنده نیاز بیشتر به مقابله فوری با گازهای گلخانه ای است. اگر دولت ها می خواهند تلاش های آنها برای ادامه کاهش تغییرات آب و هوایی موفقیت آمیز باشد، سیاست های آینده باید این داده های جدید را در خود شامل شوند .