آرترالژی چیست و چگونه درمان می شود؟

آرترالژی یک بیماری فردی است که ممکن است در هر مفصل از بدن احساس شود و علائمی مانند دردهای تیز یا مبهم، کوبش، ضربان، درد و سوزش را تجربه می کنید.

آرترالژی یک بیماری فردی است که ممکن است در هر مفصل از بدن احساس شود و علائمی مانند دردهای تیز یا مبهم، کوبش، ضربان، درد و سوزش را تجربه می کنید.

به گزارش تکناک، علل شایع آرترالژی شامل افزایش سن، آسیب، استفاده بیش از حد از مفاصل، عفونت‌ها و بیماری‌های زمینه‌ای است.

آرترالژی یک اصطلاح پزشکی برای درد مفاصل است. ممکن است آرترالژی را در هر یک از مفاصل بدن خود تجربه کنید، از جمله زانو، لگن، مچ پا، پا، شانه، آرنج، مچ دست و خود دست. به راحتی می توان آرترالژی را با آرتروز اشتباه گرفت، اما شایان ذکر است که آرترالژی یک علامت فردی است، در حالی که آرتروز بیماری است که به دلیل درد و التهاب مفاصل رخ می دهد.

درد مفاصل با بالا رفتن سن شایع است، اما کسانی که بیشتر احتمال دارد آرترالژی را تجربه کنند، افراد بالای 40 سال هستند. خوشبختانه چندین گزینه درمانی برای آرترالژی وجود دارد که ممکن است شامل اصلاح سبک زندگی، داروها، یا فیزیوتراپی باشد.

علائم

آرترالژی می تواند درد خفیف تا شدید، حساسیت، درد، سوزش یا درد ضربان‌دار باشد. بسته به علت، علائم ممکن است گذرا یا پایدار و مداوم باشند. همراه با درد مفاصل، افراد مبتلا به آرترالژی ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:

  • سفتی مفصل: مفصل آسیب دیده ممکن است احساس سفت شدن داشته باشد، به خصوص در صبح یا بعد از دوره های عدم فعالیت.
  • محدوده حرکتی محدود: فعالیت‌های ساده مانند راه رفتن یا خم کردن آرنج ممکن است سخت‌تر شوند، بسته به اینکه کدام مفاصل تحت تأثیر قرار گرفته‌اند.
  • گرمی یا قرمزی: پوست اطراف مفصل دردناک ممکن است قرمز به نظر برسد و هنگام لمس گرم باشد.
  • تورم: مفصل آسیب دیده ممکن است متورم شود و ناحیه اطراف به وضوح بزرگتر یا پف کرده باشد.

علائم دیگر، مانند تب ، خستگی یا بثورات پوستی، گاهی اوقات می‌تواند با آرترالژی همراه باشد. این علائم اغلب نشان دهنده یک بیماری زمینه ای مانند عفونت یا یک بیماری خودایمنی است .

علل

آرترالژی علل احتمالی زیادی دارد، اما علت اصلی آن درد مفاصل آرتروزی است. بیش از 100 نوع آرتروز وجود دارد، از جمله استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید و آرتریت متابولیک ( نقرس ). سایر علل آرترالژی عبارتند از:

  • آسیب ها: رگ به رگ شدن، کشیدگی و شکستگی مفصل آسیب دیده یا بافت های اطراف
  • استفاده بیش از حد: استفاده بیش از حد از مفاصل یا فشار بیش از حد نیز می تواند باعث درد و سفتی شود
  • عفونت ها: گاهی عفونت های ویروسی یا باکتریایی منجر به درد در مفاصل می شود
  • بیماری های خود ایمنی: بیماری‌هایی که باعث التهاب در سراسر بدن می شوند، مانند لوپوس یا سندرم شوگرن، با درد مفاصل مرتبط هستند.
  • واکنش های آلرژیک: پاسخ های ایمنی بیش از حد ( واکنش های آلرژیک ) به برخی غذاها یا داروها گاهی اوقات می تواند باعث آرترالژی شود.
  • افزایش سن: بیماری های دژنراتیو و ساییدگی طبیعی با افزایش سن، درد مفاصل را در بین افراد مسن شایع می کند.
  • عوامل محیطی: گاهی اوقات تغییرات آب و هوایی می تواند باعث درد یا ضعف مفاصل در افراد مسن شود.

عوامل خطرناک

هر کسی ممکن است آرترالژی را تجربه کند، اما عوامل زیر می توانند خطر درد مفاصل را افزایش دهند:

  • داشتن بالای 40 سال یا جنسیت زن
  • داشتن سابقه خانوادگی آرتروز یا درد مفاصل
  • چاقی
  • تجربه جراحات یا جراحی های قبلی در داخل یا اطراف مفاصل
  • استفاده مکرر از مفاصل، مانند شرکت در فعالیت های تکراری و پر تاثیر یا مشاغلی که نیاز به خم شدن یا چمباتمه زدن دارند
  • سیگار کشیدن
  • نداشتن فعالیت بدنی یا حرکات کششی

تشخیص

از آنجایی که آرترالژی معمولاً نشانه ای از یک بیماری زمینه ای است، فرآیند تشخیصی بر روی یافتن چیزی که باعث درد مفاصل شده است، تمرکز دارد. برای ارائه یک تشخیص دقیق، پزشک شما سابقه پزشکی شما را بررسی می کند، از جمله بیماری‌های زمینه‌ای، آسیب ها یا عفونت های اخیر و داروهایی که مصرف می کنید.

آنها همچنین در مورد علائم شما می پرسند، از جمله اینکه چه زمانی درد شما شروع شده است، چند بار آنها را تجربه کرده‌اید و چقدر شدید هستند.

پزشک شما یک معاینه فیزیکی برای بررسی علائم التهاب در مفاصل مانند تورم، قرمزی و گرمی انجام می دهد. آنها همچنین دامنه حرکت (تحرک) را در مفاصل شما آزمایش می کنند. اگر علت درد شما نامشخص باشد، پزشک ممکن است آزمایش‌های بیشتری را برای تشخیص دقیق تجویز کند. این آزمایش‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • آزمایش خون: شامل شمارش کامل خون (CBC) و آزمایش آنتی بادی برای بررسی نشانگرهای التهاب و عفونت.
  • تست های تصویربرداری: اشعه ایکس، ام آر آی و سونوگرافی تصاویر دقیقی از مفاصل ایجاد می کنند تا آسیب یا ناهنجاری های مفاصل ، استخوان ها، ماهیچه ها و بافت های نرم را بررسی کنند.
  • آرتروسنتز: آسپیراسیون مفصل (آرتروسنتز) شامل برداشتن نمونه کوچکی از مایع از مفصل آسیب دیده برای تجزیه و تحلیل در آزمایشگاه است.

درمان

هدف از درمان آرترالژی کاهش درد، بهبود عملکرد مفصل و جلوگیری از آسیب مفاصل است. گزینه های درمانی متفاوت است و به علت زمینه ای آرترالژی، شدت علائم و سلامت کلی شما بستگی دارد. پزشک شما ممکن است داروهای خانگی، داروهای شیمیایی، فیزیوتراپی یا جراحی را به شما توصیه کند.

درمان های خانگی

برخی درمان‌های خانگی یا تغییرات سبک زندگی می‌تواند درد مفاصل را بهبود بخشند که عبارتند از:

  • مسکن‌های بدون نسخه (OTC): مسکن‌هایی مانند ادویل (ایبوپروفن)، آلو (ناپروکسن) یا تیلنول (استامینوفن) ممکن است به کاهش درد و التهاب در مفاصل آسیب‌دیده کمک کنند.
  • گرما و سرما درمانی: استفاده از یخ یا گرما روی مفاصل آسیب دیده ممکن است به کاهش تورم و درد کمک کند. کمپرس سرد به کاهش التهاب و کاهش سیگنال‌های درد عصبی به مغز کمک می‌کند. گرما (مانند یک پد گرم کننده ) جریان خون را افزایش می دهد و عضلات را شل می کند تا فرآیند بهبودی را تسریع کند.
  • NSAIDهای موضعی: کرم‌ها، ژل‌ها و چسب‌های حاوی داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) که مستقیماً روی پوست مفصل آسیب‌دیده اعمال می‌شوند، ممکن است باعث تسکین موقت درد شوند. به عنوان مثال می توان به Voltaren (دیکلوفناک سدیم 1٪) و Pennsaid (دیکلوفناک سدیم 2٪ مایع) اشاره کرد.

داروهای تجویزی

اگر یک بیماری زمینه‌ای باعث آرترالژی شود، پزشک شما ممکن است داروهایی را برای مدیریت علائم، کند کردن پیشرفت بیماری و بهبود عملکرد مفاصل تجویز کند. پزشک ممکن است داروهای زیر را توصیه کند:

  • داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) برای کاهش درد و التهاب مفاصل
  • داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs) برای سرکوب سیستم ایمنی بیش فعال و جلوگیری از آسیب مفاصل
  • اصلاح کننده های پاسخ بیولوژیکی (بیولوژیک ها) که سیستم ایمنی را برای کاهش التهاب هدف قرار می دهند
  • کورتیکواستروئیدها که داروهای ضد التهابی هستند که به تسکین درد و التهاب کمک می کنند
  • آنتی بیوتیک ها می توانند علائم عفونت باکتریایی را بهبود بخشند و اگر درد مفاصل شما نتیجه هر یک از عفونت ها باشد، داروهای ضد ویروسی بیماری های ویروسی را بهبود می بخشند.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی می تواند برای افرادی که پس از آسیب مفصلی بهبود می یابند یا با درد مزمن مفاصل زندگی می کنند، مفید باشد. فیزیوتراپ شما یک برنامه ورزشی و توانبخشی متناسب با نیازهای شما طراحی خواهد کرد. فیزیوتراپی تمرینات هدفمند را برای موارد زیر ارائه می دهد:

  • تقویت عضلات اطراف مفصل آسیب دیده
  • بهبود دامنه حرکتی، انعطاف پذیری و ثبات مفصل
  • کاهش درد
  • جلوگیری از آسیب بیشتر مفاصل
  • فیزیوتراپی می تواند به شما کمک کند تا تحرک را در مفاصل خود به دست آورید و این کار می‌تواند به شما در انجام بهتر فعالیت های روزانه و بهبود کیفیت کلی زندگی شما کمک کند.

عمل جراحی

هنگامی که سایر درمان ها بی اثر هستند یا مفصل به شدت آسیب دیده است، پزشک شما ممکن است جراحی را توصیه کند. نوع عمل جراحی شما به میزان آسیب مفصل و سلامت کلی شما بستگی دارد. روش های جراحی رایج برای آرترالژی شامل آرتروسکوپی، تعویض مفصل و جراحی فیوژن است.

چگونه از آرترالژی جلوگیری کنیم؟

فعال بودن در مورد سلامت مفاصل خود با انتخاب سبک زندگی سالم می تواند به کاهش خطر ابتلا به آرترالژی یا تشدید درد مفاصل، به ویژه با افزایش سن کمک کند. نکات زیر ممکن است به شما در پیشگیری از درد مفاصل کمک کند:

  • خواب را در اولویت قرار دهید: سعی کنید 7 تا 9 ساعت در شب بخوابید تا به بهبود و بازیابی بدن خود کمک کنید.
  • فعالیت کنید: ورزش یا فعالیت بدنی منظم به انعطاف پذیری مفاصل و تقویت عضلات اطراف کمک می کند. ورزش های کم تهاجمی مانند شنا یا پیاده روی برای مفاصل ملایم هستند.
  • رژیم غذایی متعادل داشته باشید: رژیم غذایی غنی از غذاهای ضد التهابی مانند میوه ها، سبزیجات، پروتئین های بدون چربی و ماهی های چرب می تواند به کاهش خطر ابتلا به آرترالژی کمک کند.
  • از مفاصل خود محافظت کنید: هنگام درگیر شدن در فعالیت های فیزیکی یا کارهای مرتبط با کار که مفاصل را تحت فشار قرار می دهند، از تجهیزات مناسب استفاده کنید یا از وسایل کمکی برای محافظت از مفاصل خود مانند بریس یا زانوبند استفاده کنید.
  • اجتناب از سیگار کشیدن: سیگار خطر آسیب دیدگی و التهاب مفاصل را افزایش می دهد.

عوارض

اگر آرترالژی یا یک بیماری زمینه‌ای که باعث درد مفاصل می‌شود درمان نشود، ممکن است عوارضی ایجاد کند. درد مفاصل درمان نشده، به ویژه زمانی که ناشی از بیماری‌های التهابی یا خود ایمنی باشد، می تواند به مفاصل آسیب برساند و منجر به عوارضی مانند موارد زیر شود:

  • درد مزمن
  • بدشکلی های مفصلی
  • از دست دادن عملکرد در مفاصل آسیب دیده
  • مشکل در انجام فعالیت های روزمره
  • افسردگی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اخبار جدید تک‌ناک را از دست ندهید.