اخیرا محققان از فناوری پلاسما برای تبدیل گونه‌ای از ریزجلبک‌های سبزآبی به پوشش فعال زیستی برای درمان زخم استفاده کرده‌اند.
به گزارش تکناک، آنها می گویند که این پوشش جدید را می توان روی پانسمان ها و وسایل پزشکی برای محافظت از بیماران در برابر عفونت، تسریع بهبودی و کاهش التهاب اعمال کرد.
پلاسما از گاز بسیار داغ شده تشکیل می شود که در آن الکترون ها از اتم ها جدا می شوند و در نتیجه مخلوطی از یون های با بار مثبت و الکترون های با بار منفی تشکیل می شود. یک جت پلاسما با فشار اتمسفر (APPJ) با استفاده از یک مخلوط گاز نجیب یا گاز مولکولی که از یک تخلیه قوس الکتریکی قدرتمند عبور می کند، تخلیه پلاسما را در فشار محیط فراهم می کند.
محققان دانشگاه فلیندرز در استرالیای جنوبی، از یک آرگون APPJ برای تبدیل ریزجلبک های سبزآبی به یک پوشش زیست فعال فوق‌العاده نازک استفاده کرده‌اند که می‌تواند برای از بین بردن باکتری‌ها، کاهش التهاب و بهبود زخم به پانسمان‌های پزشکی اضافه شود.
وی خان تروونگ یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: ما از فناوری پوشش پلاسما برای تبدیل هر نوع زیست توده که در این مورد Spirulina maxima بود، به یک پوشش با کیفیت بالا استفاده می کنیم. با فناوری خود، می‌توانیم زیست توده را به پوشش‌هایی روی پانسمان زخم تبدیل کنیم.
عصاره S. maximaکه گونه ای از ریزجلبک های سبز آبی است، اغلب به عنوان مکمل غذایی استفاده می شود. این ارگانیسم تک سلولی دارای یک سیستم تولید مثل ساده است که توده ای زیستی حاوی ترکیبات زیست فعال با خواص آنتی اکسیدانی و ضد باکتریایی قوی تولید می کند که می تواند به بهبود زخم کمک کند.
با این حال، دیواره سلولی ضخیم این ریزجلبک ها مانع مهمی برای استخراج این ترکیبات ارزشمند است. اینجاست که روش APPJ وارد می‌شود. محققان از این فناوری برای شکستن انتخابی دیواره‌های ضخیم ریزجلبک‌ها (microphyte : microscopic algae, typically found in freshwater and marine systems, living in both the water column and sediment) استفاده کردند که منجر به تحولی چشمگیر شد. S. maxima ساختار اصلی خود را از دست داد، به طور کامل متلاشی شد و متعاقباً به لایه های فوق نازک تبدیل شد.
فعالیت ضد باکتریایی S. maxima تحت درمان با آرگون APPJ ارزیابی شد و مشخص شد که در برابر سودوموناس آئروژینوزا و استافیلوکوکوس اورئوس با 93% و 73% مرگ سلولی بسیار موثر بوده و تشکیل بیوفیلم را مهار می‌کند. باکتری های داخل بیوفیلم نسبت به آنتی بیوتیک ها بسیار مقاوم تر هستند.
علاوه بر زیست سازگار بودن، پوشش S. maxima دارای خواص ضد التهابی است. زخمی که توسط محققان با استفاده از روش خراش زخم ایجاد شده بود در دو روز پس از استفاده از این پوشش کاملاً بسته شد.
محققان می گویند این تکنیک جدید به عنوان یک درمان برای زخم از جمله درمان زخم های مزمن، به ویژه با توجه به افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی، نویدبخش است.
کراسیمیر واسیلوف، نویسنده دیگر این مطالعه گفت: این پردازش جدید با تسهیل پلاسما می‌تواند استخراج و خالص‌سازی ترکیبات مفید از توده زیستی را بدون نیاز به حلال‌های مضر و انرژی زیاد بهبود بخشد. ما اکنون در حال بهره برداری از راه هایی برای تجاری سازی این فناوری منحصر به فرد هستیم. در حال حاضر، هیچ پانسمان تجاری وجود ندارد که به طور همزمان با عفونت مقابله کرده و از عفونت محافظت کند، التهاب را تعدیل و التیام را تحریک کند.این مطالعه در مجله Small منتشر شد.
