بررسی ها نشان می دهد استفاده از دستگاه های دیجیتال مانند موبایل برای آرام کردن کودک خردسال ممکن است نتیجه معکوس داشته باشد.
به گزارش تکناک، تلفن های هوشمند و تبلت ها ممکن است به آرام کردن کودک خردسال در کوتاه مدت کمک کنند، اما می توانند فرصت های تمرین مهارت های عاطفی را کاهش دهند.
این صحنه‌ای است که بسیاری از والدین تجربه کرده‌اند ، درست زمانی که سعی می‌کنند شام بپزند، تماس تلفنی بگیرند یا کاری را انجام دهند، فرزندشان هیجان زده می شود.
گاهی اوقات، به نظر می رسد که دادن یک دستگاه دیجیتالی به کودک، راه حلی سریعی باشد. اما یافته‌های جدید نشان می‌دهد که این استراتژی آرامش‌بخش می‌تواند با چالش‌های رفتاری بدتر در آینده مرتبط باشد.
بر اساس یک مطالعه پزشکی میشیگان، استفاده مکرر از دستگاه‌هایی مانند گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها برای آرام کردن کودکان 3 تا 5 ساله با افزایش اختلالات عاطفی در کودکان، به‌ویژه در پسران، مرتبط است.
دکتر جنی رادسکی، نویسنده اصلی این مقاله می‌گوید: استفاده از دستگاه‌های تلفن همراه برای آرام کردن کودک خردسال ممکن است ابزاری بی‌ضرر و موقت برای کاهش تنش در خانه به نظر برسد، اما اگر این کار به یک استراتژی آرام کننده دائمی تبدیل شود، ممکن است عواقب بلندمدتی داشته باشد.
وی افزود: به ویژه در اوایل دوران کودکی، این دستگاه‌ها ممکن است فرصت‌ها را برای توسعه روش‌های مستقل و جایگزین برای خودتنظیمی، از بین ببرند.
این مطالعه شامل 422 والدین و 422 کودک 3 تا 5 ساله بود که بین آگوست 2018 تا ژانویه 2020 که قبل از شروع همه‌گیری کووید-19 شرکت کردند. محققان واکنش‌های والدین و مراقبان را در مورد اینکه چقدر از دستگاه‌ها به‌عنوان ابزاری آرام‌بخش استفاده می‌کنند و ارتباط آنها با علائم واکنش هیجانی یا بی‌نظمی در یک دوره شش ماهه را تجزیه و تحلیل کردند.
علائم افزایش بی نظمی می تواند شامل جابجایی سریع بین غم و هیجان، تغییر ناگهانی خلق و خو یا احساسات و افزایش تکانشگری باشد.
یافته‌ها نشان می‌دهد که ارتباط بین پیامدهای آرامش‌بخش این دستگاه ها و عواطف به‌ویژه در میان پسران و کودکانی که ممکن است بیش‌فعالی، پرخاشگری، و بد خلقی را تجربه کرده‌اند، زیاد بود که باعث می‌شود آنها نسبت به احساساتی مانند خشم، ناامیدی و غم و اندوه واکنش شدید نشان دهند.
رادسکی گفت: یافته‌های ما نشان می‌دهد که استفاده از وسایل الکترونیکی به‌عنوان راهی برای آرام کردن کودکان آشفته، ممکن است مخصوصاً برای کودکانی که با هیجانات دست و پنجه نرم می‌کنند، مشکل‌ساز باشد.
او خاطرنشان می کند که دوره پیش دبستانی تا مهدکودک مرحله رشدی است که در آن کودکان ممکن است رفتارهای منفی مانند عصبانیت، سرپیچی و واکنش های شدید احساسی از خود نشان دهند. همین موضوع ممکن است استفاده از دستگاه ها را به عنوان یک استراتژی فرزندپروری ، وسوسه انگیزتر کند.
رادسکی گفت: اگر والدین به سرعت و به طور موثر رفتارهای منفی و چالش برانگیز کودکان را کاهش دهند، ممکن است نیاز داشته باشند خیلی فوری از وسایلی برای آرام کردن کودکشان استفاده کنند . این موضوع برای والدین و فرزندان مفید است و می تواند هر دو را برای حفظ این چرخه تشویق کند.
عادت استفاده از لوازم الکتریکی برای مدیریت رفتارهای منفی به مرور زمان تقویت می‌شود، زیرا مطالبات کودکان نیز بیشتر می‌شود. هرچه بیشتر از گونه وسایل الکتریکی استفاده شود، کودکان و والدینشان کمتر از سایر راهبردهای مقابله ای استفاده می کنند.
رادسکی، که خود مادر دو فرزند است، اعتراف می‌کند که مواقعی وجود دارد که والدین ممکن است به طور ناخودآگاه از وسایلی برای پرت کردن حواس کودکان استفاده کنند، مثلا هنگام مسافرت.در حالی که هرازچندگاهی استفاده از وسایل الکتریکی برای پرت کردن حواس کودک چیز عجیبی نیست، اما مهم است که این کار به یک ابزار آرامش کننده اولیه یا عادی تبدیل نشود.
او می‌گوید، متخصص سلامت کودکان باید با والدین آن ها در مورد استفاده از دستگاه‌ها صحبت کند و روش‌های جایگزینی را برای تنظیم هیجانات کودکان به آن ها معرفی کند.
در زیر می توانید راه حل هایی که رادسکی به جای استفاده از لوازم الکترونیکی برای آرام کردن کودکان می توانید استفاده کنید را بخوانید.
استفاده از تکنیک‌های حسی: بچه‌های خردسال ویژگی های منحصربه‌فرد خود را دارند که نشان می‌دهد چه نوع چیزی می تواند آنها را آرام می‌کند. این موضوع می تواند شامل تاب خوردن، در آغوش گرفتن یا فشار، پریدن روی ترامپولین، گوش دادن به موسیقی یا نگاه کردن به کتاب یا هرچیز دیگری باشد. اگر می بینید که کودکتان بداخلاق شده است، او را به سمت حرکت بدنی تشویق کنید.
احساسات را برای آن ها معنا کنید: وقتی والدین به احساس فرزندشان ارزش قائل می شوند،با اینکار به کودک خودشان کمک می کنند و به او نشان می دهند که درکش می کنند. همانطور که راجرز می گفت، هر چه والدین بیشتر بتوانند آرام بمانند، می توانند به بچه ها نشان دهند که احساسات قابل کنترل هستند.
از مناطق رنگی استفاده کنید: وقتی کودکان در سنین پایین هستند، فکر کردن به مفاهیم انتزاعی و پیچیده مانند احساسات برایشان مشکل است. درک مناطق رنگی (آبی برای حوصله، سبز برای آرامش، زرد برای مضطرب/آشفتگی، قرمز برای مواد منفجره) برای بچه‌ها به شکل آسان‌تری قابل درک است و می‌توان آنها را به یک راهنمای تصویری تبدیل کرد و به کودکان کمک کرد تصویری ذهنی از چگونگی آن احساس ترسیم کنند. مغز و بدن کودکان احساس دارد. والدین می توانند از این مناطق رنگی در لحظات چالش برانگیز و سخت استفاده کنند
رفتارهای جایگزین را پیشنهاد دهید: بچه ها وقتی ناراحت هستند می توانند رفتارهای بسیار منفی از خود نشان دهند، و خیلی طبیعی است که ما بخواهیم به عنوان یک مادر یا پدر آن را متوقف کنیم. اما این رفتارها در حال انتقال احساسات هستند و درحقیقت نشان دهنده احساسات هستند، بنابراین ممکن است نیاز باشد به بچه ها به جای آن، یک رفتار جایگزین ایمن تر یا مشکل گشاتر آموزش داده شود. این مسئله ممکن است شامل آموزش یک استراتژی حسی باشد . برای مثال ضربه زدن به مردم صدمه می زند، می توانید به جای آن به این بالش ضربه بزنید. یا ارتباطی واضح تر: اگر توجه من را می خواهید، فقط به بازویم ضربه بزنید و بگویید مامان ببخشید.
رادسکی می‌گوید: وقتی کودکان آرام هستند، والدین نیز فرصت کافی دارند تا مهارت‌های مقابله عاطفی را به آنها بیاموزند. به عنوان مثال، آنها می توانند با آنها صحبت کنند که چگونه حیوان عروسکی مورد علاقه آنها احساس می کند و چگونه احساسات زیاد خود را کنترل می کنند و آرام شوند.
رادسکی گفت: همه این راه حل ها به کودکان کمک می کند تا خود را بهتر درک کنند و در مدیریت احساسات خود احساس شایستگی بیشتری داشته باشند. این مسئله نیاز به تکرار توسط یک مراقب دارد که باید سعی کند آرام بماند و به احساسات کودک واکنش بیش از حد نشان ندهد.در مقابل، استفاده از حواس‌پرتی، مانند یک دادن موبایل،مهارتی را آموزش نمی‌دهد ،فقط حواس کودک را از احساسش دور می‌کند. بچه‌هایی که این مهارت‌ها را در اوایل کودکی ایجاد نمی‌کنند، وقتی بزرگ‌تر می‌شوند، وقتی در مدرسه یا با همسالانشان برخورد می کنند، استرس می گیرند و بیشتر دچار مشکل می‌شوند.
