امتوفوبیا ترس از استفراغ است که می تواند به طور قابل توجهی زندگی روزمره افراد را مختل کند. علاوه بر ترس از استفراغ، ممکن است از احساس تهوع، دیدن یا شنیدن استفراغ افراد دیگر نیز ترس داشته باشید.
به گزارش تکناک، این نگرانی می‌تواند همه‌گیر شود و با گذشت زمان تشدید شود. برای کاهش نگرانی از استفراغ، فردی که مبتلا به امتوفوبیا است، سعی می کند با غایب شدن در مدرسه یا محل کار، عدم گذراندن وقت با دوستان یا نرفتن به رستوران از استفراغ جلوگیری کند.
امتوفوبیا به عنوان یک اختلال اضطرابی طبقه بندی می‌شود.تخمین زده می شود که 2٪ از مردان و 7٪ از زنان در مقطعی از زندگی خود دچار امتوفوبیا می شوند. روان درمانگران می‌توانند به کاهش ناراحتی‌هایی که امتوفوبیا می‌تواند ایجاد کند، کمک کند و راهبردهای مقابله‌ای ارائه دهد.
چه چیزی باعث امتوفوبیا می شود؟
افراد مبتلا به امتوفوبیا معمولاً ابتدا این ترس را در دوران کودکی یا نوجوانی تجربه می کنند. اکثر افراد مبتلا به امتوفوبیا زن هستند. این فوبیا معمولاً مزمن است و سالها یا تا آخر عمر ادامه دارد.
شما ممکن است بعد از یک تجربه نامطلوب یا آسیب زا از استفراغ، دچار امتوفوبیا شوید، یا ممکن است این فوبیا خود به خود ایجاد شود. به طور کلی، این فوبیا خفیف شروع می‌شود و اگر به‌درستی درمان نشود، با گذشت زمان شدت می‌یابد.
از آنجایی که افراد مبتلا به امتوفوبیا معمولاً شروع به اجتناب از مکان‌ها، فعالیت‌ها و چیزهایی می‌کنند که با استفراغ مرتبط هستند، ممکن است همیشه بیشتر و بیشتر احساس ترس کنند. ممکن است فرد مبتلا به این فوبیا به طور کامل از امتحان کردن غذاهای جدید یا رفتن به مکان های خاص اجتناب کند. این ترس می تواند در طول زمان ایجاد شود.
علائم امتوفوبیا
علائم امتوفوبیا می تواند جسمی یا روانی باشد. ترس ناشی از این فوبیا ممکن است باعث شود شما موارد زیر را تجربه کنید:
- وحشت زدگی
- علائم اضطراب و افسردگی
- علائم گوارشی
برای مقابله با ترس، افراد مبتلا به امتوفوبیا رفتارهای اجتنابی مانند موارد زیر را از خود نشان می دهند:
- اجتناب از مصرف غذاها، الکل، یا رستوران هایی که جدید هستند یا با استفراغ گذشته مرتبط هستند
- اجتناب از گفتن یا شنیدن کلمات مرتبط با استفراغ
- بستن چشم ها در هنگام صحنه های استفراغ در تلویزیون یا فیلم
- پرهیز از حضور در کنار افراد بیمار
- شستن بیش از حد دست ها و سطوح دیگر به ویژه هنگام آشپزی
- بو کردن، چک کردن و پختن بیش از حد غذا یا دور انداختن غذا قبل از انقضای آن
- استفاده از آنتی اسیدها قبل از غذا خوردن یا نظارت بر بدن برای علائم بیماری
- بررسی دستشویی‌های اطراف یا غذا خوردن نزدیک دستشویی
- محدود کردن یا اجتناب از سفر، فعالیت‌های اجتماعی، مدرسه، کار، حمل‌ونقل عمومی، کافه‌ها، باشگاه‌ها یا فضاهای شلوغ
- اجتناب از بارداری به دلیل نگرانی در مورد تهوع صبحگاهی
نحوه مدیریت امتوفوبیا
اگر فکر می کنید که ممکن است به امتوفوبیا مبتلا باشید، می توانید از یک روان‌درمانگر کمک بگیرید. روان درمانی موثرترین راه برای مدیریت و درمان فوبیایی مانند امتوفوبیا است.
در حین درمان، می‌توانید انتظار داشته باشید که راه‌هایی برای مقابله با ترس‌های خود، کاهش عادات اجتنابی و رفع چیزهایی که برایتان سخت هستند، بیاموزید. درمان شناختی رفتاری (CBT)، درمان فراشناختی (MCT) یا پیشگیری از مواجهه و پاسخ (ERP) درمان‌های موثر امتوفوبیا هستند.
تحقیقات محدود نشان می دهد که حساسیت زدایی از حرکات چشم و درمان مجدد پردازش (EMDR) می تواند برای درمان امتوفوبیا مفید باشد.
تکنیک پزشک شما برای کمک به شما در مدیریت امتوفوبیا به نیازهای فردی شما بستگی دارد، اما به احتمال زیاد پزشک از برخی از تکنیک های زیر استفاده خواهند کرد:
- قرار دادن شما در معرض استفراغ به روش‌های مختلف: از تماشای صحنه‌های فیلم استفراغ افراد گرفته تا خوردن غذاهایی که به نظر شما جذاب نیست
- کمک به شناسایی نگرانی های خود در مورد استفراغ و به چالش کشیدن آنها یا یافتن راه هایی برای کاهش نگرانی های شما
- شما را به چالش می کشد تا خود را در موقعیت هایی قرار دهید که معمولاً از آنها اجتناب می کنید، مانند سوار شدن وسایل نقلیه عمومی
- آموزش تکنیک های تمرکز حواس
سایر متخصصان و محققان سلامت روان پیشنهاد کرده‌اند که درمان این اختلال باید بر دلایل اصلی ترس و اضطراب تمرکز کند تا بر خود استفراغ.
بیماری‌های مرتبط
امتوفوبیا نوعی اختلال اضطرابی در نظر گرفته می شود. سایر بیماری‌هایی که ممکن است فرد مبتلا به امتوفوبیا به آنها نیز دچار باشند، عبارتند از:
- اختلال اضطراب عمومی
- اختلال وسواس فکری عملی
- هیپوکندری
افراد مبتلا به این اختلال ممکن است دچار کمبود وزن نیز باشند یا علائم اختلال در غذا خوردن داشته باشند، زیرا برای جلوگیری از حالت تهوع کمتر غذا می‌خورند.
یکی از اختلالات خوردن که ممکن است با امتوفوبیا مرتبط باشد، اختلال مصرف غذای محدودکننده/اجتنابی (ARFID) است، وضعیتی که با عادات غذایی غیرطبیعی مشخص می شود. یکی از دلایلی که ممکن است کسی ARFID را تجربه کند این است که از عواقب منفی غذا خوردن مانند استفراغ می ترسد. به این ترتیب، بسیاری از کودکان مبتلا به ARFID دچار امتوفوبیا هستند. پزشک باید قبل از درمان اپیتوفوبیا، AFRID را رد کند زیرا این دو اختلال با هم متفاوت هستند و باید به طور متفاوتی با آنها رفتار شود.
