این ایمپلنت مغزی تشنج و وسواس را کنترل می کند

یک بیمار در دانشگاه علوم و بهداشت اورگان اولین نفر در جهان است که از یک ایمپلنت مغزی کاشته برای کنترل موثر دو بیماری تغییر دهنده زندگی بهره می برد.

به گزارش تکناک، این ایمپلنت مغزی تشنج ناشی از صرع و رفتار اجباری ناشی از اختلال وسواس فکری-اجباری یا  OCD را کنترل می کند.

امبر پیرسون، 34 ساله از آلبانی، گفت که تشنج او تحت کنترل بهتری است، اما رهایی از وضعیت روانی او خیلی عمیق تر است.

او گفت: OCD بدتر از تشنج است. صرع محدودیت هایی برای زندگی من به همراه داشت، اما OCD زندگی من را تحت سلطه خود قرار داده بود.

در مطالعاتی که در مجله Neuron منتشر شده است، نویسندگان همکار از مؤسسات سراسر کشور، برنامه‌نویسی تعاملی سیستم تحریک عصبی پاسخگو یا RNS را توصیف می‌کنند که اکنون به طور یکپارچه برای کنترل اجبارهایی که زمانی بر زندگی این بیمار حکمرانی می‌کردند، عمل می‌کند.

تجربه بیمار قبل از درمان

پیرسون گفت: قبل از شروع درمان با ایمپلنت مغزی RNS، دست هایم را آنقدر می شستم تا زمانی که خونریزی کنند. دست‌هایم آنقدر خشک می شدند که با خم کردن انگشتانم شروع به خونریزی می کردنند.

بیمار می گفت که بررسی و بازبینی مجدد پنجره ها و کمدها و اطمینان از خاموش بودن اجاق گاز قبل از خواب 45 دقیقه طول می کشد.

او نمی‌توانست هنگام غذا خوردن کنار مردم بنشیند، از ترس اینکه غذای او آلوده شود. هر بار که خاک دستشویی گربه خود را عوض می کرد، دوش می گرفت.

همه اینها پس از رویه ای در OHSU در 5 مارس 2019 شروع به تغییر کردند.

نقش متخصصان در این پیشرفت

دکتر احمد رسلان، استاد جراحی مغز و اعصاب در دانشکده پزشکی OHSU، این دستگاه را با هدف اصلی کنترل تشنج پیرسون کاشت.

به درخواست بیمار، او مطمئن شد که الکترودی 32 میلی متری بخشی از مغز او را به نام هسته اکومبنس که ناحیه ای از مغز است که با انگیزه و کنش از جمله اصرارهای اجباری مرتبط است، می پوشاند.

رسلان گفت: من می‌توانم هر دو بخش مغز را هدف قرار دهم و از مزیت دوم بهره ببرم.

رسلان با دکتر کیسی هالپرن، جراح مغز و اعصاب که اکنون در Penn Medicine است، همکاری کرد که او بخش تحقیقاتی این روش را برای درمان OCD پیرسون از طریق دانشگاه استنفورد انجام داد.

دکتر ماریسا کلوگ، استادیار عصب شناسی در دانشکده پزشکی OHSU، برای اولین بار در سال 2016 با پیرسون به عنوان یک بیمار ملاقات کرد و با وجود مشکلات شدید سلامتی، از نگرش مثبت او شگفت زده شد.

کلوگ می گوید: اولین چیزی که وقتی با او ملاقات کردم به من گفت این بود که من برای صرع خود جراحی مغز می خواهم.

پیرسون در واقع تحت عمل جراحی استاندارد برای درمان تشنج‌های مقاوم به دارو از طریق روشی در OHSU در سال 2018 قرار گرفت که شامل برداشتن بخش کوچکی از مغز که در آن تشنج ایجاد می‌شود. این روش برخی از تشنج‌های او را متوقف کرد، اما نه همه آن‌ها را، بنابراین پیرسون تصمیم گرفت با کاشت RNS که یک نوع نسبتاً جدید از ایمپلنت (medical implant : medical device manufactured to replace a missing biological structure, support a damaged biological structure, or enhance an existing biological structure) است که به طور فعال، فعالیت مغز را نظارت می‌کند و یک پالس کوچک برای فرونشاندن تشنج‌ها قبل از شروع آن‌ها ارائه می‌کند، ادامه دهد.

پیرسون در طول انجام تحقیقات خود، متوجه شد که برخی از افراد گزارش کرده اند که این ایمپلنت ها شرایط روانپزشکی از جمله OCD را کاهش می دهند.

کلوگ گفت که پیرسون مشتاق تا شانس خود را امتحان کند.

پیامدهای تغییر دهنده زندگی

پیرسون چند ماه پس از کاشت مغزی متوجه تسکین OCD خود شد. چهار سال بعد، نتیجه زندگی او را تغییر داد.

او می گوید: اکنون به ندرت نگران اتفاقاتی هستم که در خانه‌ام می‌گذرد. درحال حاضر متوجه وسواس‌ها و اجبارهای کمتری در خودم هستم. من توانسته ام روابط سالم تری با افراد برقرار کنم.