یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که تغییرات محیطی می‌توانند سلسله مراتب میکروبی شکارچی-شکار را تغییر دهند.
به گزارش تکناک، ماری ویس از موسسه MIVEGEC فرانسه و همکارانش این یافته‌ها را در 23 ژانویه در مجله دسترسی آزاد PLOS Biology منتشر کردند.
تأثیرات اکولوژیکی بر تعاملات شکارچی و طعمه
تحقیقات قبلی نشان داده است که زمینه اکولوژیکی می‌تواند بر روابط شکارچی و شکار تأثیر بگذارد. برای مثال، شباهت یا تضاد بین رنگ پس‌زمینه و رنگ‌بندی گونه‌های طعمه می‌تواند بر چگونگی تشخیص آسان آن توسط شکارچیان تأثیر بگذارد.
علاوه بر این، گاهی اوقات روابط شکارچی و طعمه ممکن است تغییر کند. برای مثال در این زمینه می‌توان به دو گونه از سخت‌پوستان که متقابلاً یکدیگر را شکار می‌کنند اشاره کرد که تغییر در شوری اطراف، بر پیروزی و شکار تاثیر دارد. البته چند نمونه شناخته شده دیگر از این تغییر در پاسخ به تغییرات اکولوژیکی غیر بیولوژیکی وجود دارد.
آزمایش و یافته‌های آزمایشگاهی
برخی از باکتری‌ها برخی دیگر را شکار می‌کنند و زمینه اکولوژیکی می‌تواند بر کارایی شکار تأثیر بگذارد. با تکیه بر این دانش، ویس و همکارانش چندین آزمایش انجام دادند تا بررسی کنند که چگونه دما ممکن است بر رابطه شکارچی-شکار بین گونه‌های باکتریایی Myxococcus xanthus و Pseudomonas fluorescens تأثیر بگذارد.
آنها به این نتیجه رسیدند که وقتی P. fluorescens در ظرفی در دمای 32 درجه سانتیگراد رشد کرد و سپس در معرض M. xanthus قرار گرفت، M. xanthus به عنوان شکارچی عمل کرد و به طور گسترده ای P. fluorescens را کشت. با این حال، پس از رشد P. fluorescens در دمای 22 درجه سانتیگراد، رابطه شکارچی و طعمه تغییر کرد، و این بار P. fluorescens باکتری M. xanthus را کشت و مواد مغذی آن را برای ادامه رشد خود مصرف کرد.
محققان برای درک بهتر این مکانیسم آزمایش‌های بیشتری را انجام دادند که توسط آن رشد در دمای سردتر ممکن است نقش شکارچی-شکار را برعکس کند. آنها یک ماده غیر پروتئینی آزاد شده توسط P. fluorescens را کشف کردند که برای M. xanthus کشنده است و به نظر می‌رسد تولید آن تحت تأثیر دما باشد.
اهمیت زمینه تاریخی
محققان می‌گویند که یافته‌های آنها نشان می‌دهد که بسیاری از اشکال کشتار میکروب-میکروبی که به طور سنتی با شکار(مصرف یک موجود زنده توسط قاتل آن) مرتبط نیستند، ممکن است در واقع منجر به چیزی که آنها در آزمایش خود دیدند، شود.
محققان توجه دارند که در این مطالعه، دمایی که P. fluorescens قبل از برخورد با M. xanthus رشد کرده بود، ممکن است تعیین کننده باشد که زمانی که این دو گونه ملاقات کردند، کدام شکارچی و کدام خواهد خواهد بود. این نکته نشان می‌دهد که در ارزیابی روابط فعل حال شکارچی-شکار ، لازم است زمان را در نظر گرفت.
مفاهیم و تحقیقات آینده
این مطالعه و تحقیقات بعدی می‌توانند به درک اکولوژی طبیعی و کاربردهای عملی، مانند بهینه‌سازی استفاده از برخی میکروب‌ها به‌منظور کنترل سایرین کمک کند.
محققان می‌افزایند: به نظر ما جالب است که یک تغییر نسبتاً کوچک فقط در یک عامل اکولوژیکی می‌تواند تعیین کند که چه کسی در شکار میکروبی چه کسی را می‌کشد و می‌خورد. ما گمان می‌کنیم که کشتن میکروب-میکروب خیلی بیشتر از آنچه قبلاً تصور می‌شد، منجر به شکار می شود.
