خواب کمتر از ۷ ساعت به قلب شما آسیب می رساند

آیا شما از جمله کسانی هستید که هر روز زود از خواب بیدار می شوید، بچه های خود را برای مدرسه آماده می کنید و برای رسیدن به مترو سرکار عجله می کنید؟ آیا شب ها تا دیروقت بیدار می مانید تا کارهایتان را تمام کنید؟

به گزارش تکناک، اگر پاسخ شما مثبت است، شما تنها نیستید. حدود یک سوم آمریکایی ها همین مشکل را دارند و به جای هفت تا هشت ساعت توصیه شده، هر شب فقط پنج تا شش ساعت می خوابند.

اما چیزی که ممکن است ندانید این است که حتی یک کم خوابی خفیف و مزمن می تواند خطر ابتلا به بیماری قلبی را در آینده افزایش دهد.

بررسی های انجام شده بر روی هزاران نفر نشان داده است که افرادی که کمبود خواب خفیف اما مزمن را گزارش می کنند، نسبت به افرادی که خواب کافی دارند در آینده بیشتر دچار بیماری قلبی می شوند.

یافته ها

یک مطالعه جدید از دانشگاه کلمبیا نشان داده است که وقتی شما به اندازه کافی نمی خوابید، چه اتفاقی در بدن شما می افتد.

این مطالعه نشان داد که تنها پس از شش هفته کاهش خواب، سلول‌هایی که رگ‌های خونی شما را پوشانده‌اند، مملو از اکسیدان‌های مضر می‌شوند. برخلاف سلول هایی که به اندازه کافی استراحت می کنند، سلول های محروم از خواب قادر به فعال سازی دفاع آنتی اکسیدانی برای از بین بردن مولکول های مضر نیستند.

نتیجه این می شود که سلول‌های متورم و آسیب‌دیده، اولین گام برای ایجاد بیماری‌های قلبی عروقی می شوند.

رهبر این مطالعه، دکتر سانجا جلیک، مدیر مرکز پزشکی خواب در دانشگاه کلمبیا اشاره کرد که این نشان دهنده برخی از شواهد مستقیم اولیه است که کمبود خواب مزمن خفیف می تواند منجر به بیماری قلبی شود.

تا به حال ما فقط در مطالعات اپیدمیولوژیک ارتباط بین خواب (sleep : naturally recurring resting state of mind and body) و سلامت قلب را دیده‌ایم، اما این مطالعات می‌تواند تحت تأثیر عوامل زیادی باشد که قابل شناسایی و کنترل نیستند. فقط مطالعات تصادفی‌سازی و کنترل‌شده می‌تواند نشان دهد که آیا این ارتباط واقعی است و چه تغییراتی در بدن ناشی از خواب کوتاه می‌تواند بیماری قلبی را افزایش دهد.

خواب کافی در مقابل خواب ضعیف. محققان عدم وجود پاسخ آنتی اکسیدانی در سلول های محروم از خواب را در فاکتور سلولی NRF2 که در سیتوپلاسم به دام می افتد، ردیابی کردند. هنگامی که اکسیدان های آسیب رسان در سلول ها تجمع می کنند، NRF2 معمولاً به درون هسته (آبی) حرکت می کند تا پاسخ آنتی اکسیدانی را روشن کند. پس از محدودیت خواب مزمن (تصویر سمت راست)، پروتئین Cullin3 NRF2 (زرد) را در سیتوپلاسم نگه می دارد.

مطالعات قبلی به کمبود خواب مزمن توجه نکردند. مطالعات خواب انسانی، اثرات فیزیولوژیکی چند شب محرومیت شدید از خواب را بررسی کرده است.

جلیک می‌گوید: اما مردم هر شب اینگونه عمل نمی کنند. بیشتر مردم هر روز در زمان مشخصی از خواب بیدار می‌شوند، اما تمایل دارند زمان خواب خود را یک تا دو ساعت به تاخیر بیندازند. ما می‌خواستیم این رفتار که رایج‌ترین الگوی خواب در بزرگسالان است را کپی کنیم.

محققان نزدیک به 1000 زن را در واشنگتن هایتس برای این مطالعه غربالگری کردند و 35 زن سالم را که معمولاً 7 تا 8 ساعت هر شب می خوابند نیز ثبت نام کردند که می توانستند این مطالعه 12 هفته ای را تکمیل کنند.

زنان طبق روال معمول خود می خوابیدند. آنها 1.5 ساعت دیرتر از حد انتظار برای شش هفته دیگر به رختخواب رفتند. خواب هر شرکت‌کننده با ردیاب‌های خواب مچ‌بند بررسی شد.

برو بخواب

جلیک می‌گوید: بسیاری از مشکلات را می‌توان حل کرد اگر افراد حداقل هفت تا هشت ساعت در شب بخوابند.

افرادی که جوان و سالم هستند باید بدانند که اگر کمتر از هفت تا هشت ساعت بخوابند، خطر بیماری قلبی عروقی خود را بدتر می کنند.

مطالعات اپیدمیولوژیک اخیر نشان می دهد که زمان خواب نامنظم ممکن است خطر بیماری قلبی را افزایش دهد. تیم جلیک در حال برنامه‌ریزی مطالعه‌ای است تا ببیند آیا تغییر زمان خواب مانند خواب مزمن اما منظم و کوتاه بر سلول‌های عروقی تأثیر می‌گذارد.

این مطالعه در Nature منتشر شد. 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اخبار جدید تک‌ناک را از دست ندهید.